اثر بخشی آموزش مولفه‎های فرا شناختی، بر کاهش نشانگان استرس پس از سانحه در جانبازان

مقدمه: همایندی اختلالات اضطرابی و ماهیت پیچیده اختلال استرس پس از سانحه، بررسی و به‎کار گیری درمان های جدید را ایجاب می‎کند. هدف پژوهش حاضر، تعیین»اثربخشی آموزش مولفه های فراشناختی برکاهش نشانگان« این اختلال بوده است. مواد و روش‎ها: پژوهش حاضر، از نوع شبه آزمایشی بود که با طرح پیش آزمون-پسآزمون و با گروه کنترل اجرا شد. بدین منظور از بین کلیه جانبازان اعصاب و روان (25% تا 40%) آذربایجان غربی تعداد40 نفر، با تشخیصptsd به صورت تصادفی انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمون، 8 جلسه درمان فراشناختی »ولز« را تجربه کردند و گروه کنترل تنها پی گیری شدند. آزمون می سی سی پی به عنوان ابزار تشخیص، آزمون چک لیست pcl و آزمون فراشناخت ولز، به عنوان ابزارهای ارزشیابی در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به کار گرفته شد و نتایج ثبت گردید. یافته‎ها: داده‎های جمع آوری شده با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که نتایج آن نشان داد، بین میانگین نمرات مولفه های فراشناختی گروه ازمایش و کنترل در پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری وجود دارد (0/01p<) همچنین گروه آزمایش در نمره کل نشا نگان استرس پس از سانحه کاهش معنی‎داری نسبت به گروه کنترل در پس‎آزمون و پیگیری نشان دادند (0/05p<). نتیجه‎گیری: نتایج این پژوهش حاکی از آن است که مولفه‎های فراشناختی درجانبازان مبتلا به (ptsd) مختل است. و به کارگیری الگوی فراشناختی »ولز« در کاهش نشانگان عمومی آن‎ها موثر می‎باشد.